Παρεκκλήσι "Χριστός", Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Το Παρεκκλήσι του Χριστού

Η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος "Χριστός" έχει χτιστεί το 1851 ,λέγεται ότι υπήρχε και άλλη εκκλησία πριν από αυτήν όμως δεν ξέρουμε τους λόγους που καταστράφηκε. Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν εκατό πενήντα χρόνια, η εκκλησία διατηρείται σε άριστη κατάσταση χάρη στην φροντίδα των κατοίκων του χωριού. Πριν απελευθερωθεί το νησί μας από τους Τούρκους , δηλαδή το 1912 χειροτονήθηκε η μοναχή Ελπίδα. Μετά την χειροτονία της έμενε μέσα στην εκκλησία του Χριστού όπου κεντούσε και ζωγράφιζε εικόνες. Γεννήθηκε το 1864 και απεβίωσε στις 1-1-1952, το μνημείο της βρίσκεται στο Κοιμητήριο Παμφίλων. Απέναντι βρίσκεται ο πολύ καλά διατηρημένος πύργος του Παριλή Βοστάνη και δίπλα βρισκόταν το πρώτο διδακτήριο των Παμφίλων.

Στα δεξιά της εκκλησίας , ανάμεσα στα στασίδια βρίσκεται το αποτύπωμα του αριστερού ποδιού του Κυρίου, το “πάτημα του Χριστού” όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι. Το αποτύπωμα βρίσκεται εδώ χάρη στην μοναχή Ελπίδα και η ιστορία είναι η ακόλουθη: Το 1914 που έγινε ο πρώτος διωγμός της Μ. Ασίας ήρθαν στο χωριό μας δύο αδέρφια Μικρασιάτες που είχαν ένα κέρινο αποτύπωμα  της πατημασιάς του Χριστού. Η Ελπίδα τους πήρε να μείνουν στην εκκλησία του Χριστού αφού δεν είχαν να μείνουν πουθενά αλλού και πήρε το αποτύπωμα στην εκκλησία  για να το θυμιάζει και να λειτουργείται μαζί με τα άλλα εικονίσματα. Όταν έφτασε ο καιρός να επιστρέψουν στην πατρίδα  τους οι πρόσφυγες η Ελπίδα προσευχήθηκε στο θεό να της το αφήσουν στην εκκλησία το αποτύπωμα και μάζεψε λίγα χρήματα σε περίπτωση που της ζητούσαν να το αγοράσει. Έτσι καθώς κοιμόταν μια νύχτα , η Ελπίδα είδε στο όνειρο της το Χριστό να αφήνει το αποτύπωμα του αριστερού ποδιού μέσα στην εκκλησία. Έτσι έγινε στην πραγματικότητα. Ο Χριστός είχε αφήσει το αποτύπωμα του. Τώρα το αποτύπωμα έχει ασημωθεί γύρω-γύρω και έρχονται να προσκυνήσουν πολλοί πιστοί.

Το "πάτημα" του Χριστού

 

Υπάρχει και ακόμα μια ιστορία η οποία αναφέρεται σαν θαύμα: Μετά το Σύνταγμα των Νεότουρκων , δηλαδή μετά το έτος 1908, ένα πρωινό έκανε την εμφάνιση του στην παράλια του χωριού μας ένα πολεμικό Τούρκικο καράβι γεμάτο από Νεότουρκους στρατιώτες που φορούσαν άσπρα «κουκλέκια» στο κεφάλι. Φουντάρισε κάτω στο λιμάνι των Παμφίλων και άρχισε να ξεφορτώνει το ανεπιθύμητο φορτίο του. Οι φίλες Μοναχές Χαριτίνη και Ελπίδα, παρακινούμενες από πολλές ευσεβείς και θεοσεβείς Χριστιανές του χωριού έκαναν δέηση προς τον κύριο να μην τους αφήσει να βγούνε έξω στη στεριά, θα κάνανε κακό. Με το σημείο του Σταυρού που έκαναν ανατολικά, όσοι είχαν βγει στη ξηρά, ενταχθεί ξαναμπήκαν μέσα στο πολεμικό απ’το λιμάνι χωρίς να μείνει, ούτε ένας, και έτσι το χωριό έμεινε άσπιλο και αμόλυντο.

Η εκκλησία γιορτάζει στις 6 Αυγούστου και πρόσφατα (2017) έγιναν εργασίες συντήρησης με έξοδα ευσεβών χριστιανών του χωριού και ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.

_______________________________

Πηγή: Λύτρας Στρατής (1980). "ΤΟ PALLMES - Ελπίδα η Μοναχή". Αθήνα